niedziela, 16 lutego 2014

Praca licencjacka

leży odłogiem...i zamiast się wziąć i pisać to ja się uczę....ale frywolitek...
próbkę moich zdolności ;) pokazywałam w poście poprzednim. dziś mogę już coś nie coś wrzucić na bloga.


zakładka, którą robiłam 3 razy, aż wreszcie mogłam ją pokazać na forum...najgorsze w tym wszystkim jest to, że jak już się zaciśnie kółeczko to ni cholewy z tym czyś nie mogę nic zrobić i wtedy nożyczki w ruch idą....
ta ostatnia 3 wygląda dość dobrze...



ambitnie staram się podejść do sprawy, zaczynam od malutkich elementów z książki, 
by potem zagłębić się w arkana ...frywolitkowych  dużych serwet...
bo jeszcze wiele nauki przede mną.


toto maleństwo mnie urzekło i nawet mamuni dałam tę próbkę...
niech ma...
i niech się napatrzy, bo ona tak jak ja od dawna chciała się nauczyć.
Jak już ogarnę trochę więcej wiedzy to ją nauczę...



tu już bez nitek...

a dziś w nocy spać nie mogłam  i zaczęłam następną serwetunię, tylko mi nitki zabrakło na czólenku i muszę pokombinować coby dobrze związać i coby kółeczko z tego jeszcze się zacisnęło...

pozdrawiam.

środa, 12 lutego 2014

czasobrak...

mnie dopada...
kończę i kończę i efektu nie widać w tych pozaczynanych prze zemnie rzeczach. No nie zupełnie, że nic nie kończę...
przyklejone końcówki i można pokazać.....



proste zakończenie bez zawieszek...
będzie na chrzest, dla mła...
ale znając życie zapewne komuś się spodoba i już mój nie będzie...
Co do kreacji to zakupiłam sobie kiecko tunikę, bawełniaka granatowego. Nie będę skromna, ale twierdzę że wyglądam w niej super.
 Zazwyczaj jestem człowiekiem praktycznym i kupuję na różne imprezy takie łaszki, które potem jeszcze wykorzystam...
i myślę że granacik będzie moim ulubionym czymś ;)


To już tajemnicą nie jest, że uczę się frywolitek...jestem dopiero na początku swojej kariery frywolitkowej można powiedzieć. Dzięki uprzejmości Joanny załapałam o co w tym wszystkim chodzi.Kasia, także mi wiele wskazówek podała .
Zdjęcie jest z sprzed wekendu gdzie miałam odrobić pracę domową, zadaną na spotkaniu robótkowym. Myślę że wywiązałam się z zadania nawet nieźle. 
teraz moja rączka załapała ten ''myk''
  To było najtrudniejsze....potem co zrobić z drugim czółenkiem...
teraz już wiem.
i nawet robię zakładkę, oczywiście pierwszą po raz 3 , ale uparta jestem.
wczoraj złośliwość losu obdarzyła mnie na zakręcie zakładki wielką wpadką ( nie zrobiłam jednego kółeczka) i dupa blada można powiedzieć...
dziś zaczęłam i nadal bez błędu jest.


Jak już mnie co niektórzy znają, wiedzą że mam sporo pozaczynanych prac, coby monotonnie nie było...
toto to być ma kamizelką dla Karolinki...
a dziś od Chrzestnej matki Frania dostałam kłębek wełenki na kamizelkę dla młodego...
bo to wielki mały chłopina jest.



moje młode skarby